شاه نعمت الله ولی فرزند میر عبدالله (۷۳۰، ۷۳۱ ــ ۸۳۲، ۸۳۴)، یکی از شاعران ایرانی بود. نام کامل وی: ( سید نور الدین شاه نعمت الله ولی ماهانی کرمانی ). از اقطاب وعرفای سدهٔ هشتم ونهم هجری است که طریقتی جدید در تصوف را ایجاد کرد و پیروان سایر طریقت‌ها را نیز تحت تأثیر خود قرار داد. تولد شاه نعمت الله را برخی از قول امیر خلیل اله نوهٔ آن جناب، روز چهارشنبه چهار دهم ربیع الأول ۷۳۱ هجری قمری در شهر حلب (از بلاد سوریه فعلی) وبرخی دیگر پنجشنبه بیست و دوم رجب ۷۳۰ در قصبهٔ کوه بنان کرمان ذکر کرده‌اند. پدر وی میرعبدالله از بزرگان عرب و مادرش از خوانین شبانکارهٔ فارس بوده‌است. نسبت أو با نوزده نسل به حضرت رسول أکرم می‌رسد.

مهمترين شعري كه وي در مورد پيشگويي آخرالزمان و امام زمان مي‌سرايد به اين صورت است كه 40 سال بعد از حكومت جمهوري اسلامي زمان ظهور است.

... بعد از او شاهي از ميان برود

دولتي پايدار مي‌بينم

چونكه چند سال از زمانه گذشت

عالمي چون نگار مي‌بينم

نايب مهدي آشكار شود

نوعي عالي تبار مي‌بينم

پادشاهي تمامو دارنده

سروري با وقار مي‌بينم

بندگان جناب حضرت او

سربسر تاجدار مي‌بينم

تا چهل‌سال اي برادر جان

دور آن شهريار مي‌بينم

دور ايشان تمام خواهد شد

لشكري را سوار مي‌بينم

سيدي را ز نسل آل حسن

سروري را سوار مي‌بينم

قائم شرع آل پيغمبر

بحهان آشكار مي‌بينم

(م‌ح‌م‌د) مي خوانند

نام آن نامدار مي‌بينم

صورت و سيرتش چو پيغمبر

حلم و علمش تمام مي‌بينم

در كمند آن سپهر وقار

تيغ چو ذوالفقار مي‌بينم

سمت مشرق زمين طلوع كند

گور دجال زار مي‌بينم

رنگ يك چشم او به چشم كبود

خري بر خري سوار مي‌بينم

لشكر او بود ز اصفاهان

هم يهود و مجار مي‌بينم

صورت همه خورشيد

به‌نظر آشمار ميبينم

آل‌سفيان همه طلوع كنند

همه كس را فكار مي‌بينم

يار با ذوالفقار مي‌بينم...